داشتم کتاب امامت و انسان کامل از دیدگاه امام خمینی را تورق می کردم که این تکه چشمم را گرفت.البته به نظر می رسد که نکته جدید و یا حرف نشنیده ای نیست اما لطفش به کلام امام بودنش هست. نمی شود یکدفعه کارها درست بشود و هیچ خلافی واقع نگردد، در زمان خود پیامبر و حضرت امیر هم خلاف واقع می شد. ما نباید توقع داشته باشیم که صبح کنیم در حالیکه همه چیز سر جای خودش باشد. در زمان حضرت صاحب سلام الله علیه هم که ایشان با تمام قدرت می خواهند عدل را اجرا نمایند، با این ترتیب نمی شود که هیچ کس حتی خلاف پنهانی هم نکند؛و بالاخره همانها هم که مخالف هستند حضرت صاحب را شهید می کنند؛ و در روایات قریب به این معنا دارد که بعضی فقهای عصر با ایشان مخالفت می کننند. پس،اینطور نیست که خلاف فلان قاضی یا فلان فرماندار-واصولا بعضی جهات منقی- خطری باشد. در زمان حضرت امیر قاضی اش و فرماندارش خلاف میکردند این اجتناب ناپذیر است. سخنرانی نهم تیر ماه سال شصت و چهار بعدن نوشت: به خاطر سخن گل روی گل آقای مومنی بی خیال آدمهای کج فهم(البته بنده ایشان را نمی شناسم اما این صفات شایسته کلام ایشان بود.) بنده از حرف قبلی توبه می کنم.
|
بدون دیدگاه